Wysokie skoki sprawiają, że człowiek traci na długi czas łączność z wodą, a dołożenie do nich loopów powoduje, że traci też poczucie grawitacji i zaczyna myśleć o ewolucjach rodem z paralotniarstwa. Jedną z trudniejszych i najniebezpieczniejszych tego typu ewolucji jest S-loop, przypominający spirale wykonywane w paralotniarstwie. Trick ten polega na opuszczeniu latawca w trakcie loopa podczas skoku jak najniżej w stosunku do ciała kitesurfera, tak by w ekstremalnym przypadku znalazł się prawie dokładnie pod riderem. Wymaga to niezwykle precyzyjnego timingu i wyczucia, gdyż nawet najmniejszy błąd kończy się bolesną i niebezpieczną kontuzją. Wymaga też oczywiście skoków na tyle wysokich (kilkanaście czy ponad 20 m), by uzyskać przestrzeń i czas na wykręcenie loopa. Na tak wysokie skoki potrzeba silnego wiatru i najlepiej kickera w postaci fal morskich. Pamiętaj, że skacząc w takich warunkach, zostaniesz dosłownie wystrzelony do przodu.
Big Air
Po pierwsze, trzeba skakać naprawdę wysoko, w granicach 15 m. Jeśli skaczesz 11 m i udało ci się przekroczyć magiczne 10 m, ale nie jesteś w stanie skoczyć wyżej, to nie jest czas na megaloopy. Jak mówią zawodowcy, jeszcze długa droga przed tobą i musisz wyeliminować wiele błędów podczas skoku. W przeciwnym razie czekają cię bolesne kontuzje.
Po drugie, musisz dobrać sprzęt i warunki do skoków. Latawiec powinien mieć linki krótsze, w granicach 18–21 m, ale jednocześnie nie za krótkie, gdyż nie wygeneruje wystarczająco dużo mocy, by wystrzelić cię w powietrze, a więc nie uzyskasz wysokości odpowiedniej do wykręcenia loopa. Pamiętaj też, że im krótsze linki, tym szybciej latawiec będzie reagował na ruch barem. Niewylądowane skoki nie należą do rzadkości, więc obowiązkowym wyposażeniem będzie kask i kamizelka impact vest. Co ciekawe, wielu zawodników zakłada ją pod piankę, gdyż nie podchodzi wtedy do góry, pozo- stając ciągle w tym samym miejscu, a po drugie – lepiej amortyzuje upadki. Deska i trapez zależą od upodobań ridera, a latawce – od wagi, umiejętności i warunków, ale z reguły są to kity wielkości 7,8 m, maksymalnie 9 m.
Big Air
Jeśli chodzi o warunki wiatrowe do megaloopów, to musisz mieć dużo mocy, by wzbić się wysoko. W zawodach profesjonalistów red alert, czyli znak nadchodzącej dobrej prognozy pojawia się przy wiatrach rzędu 30 węzłów. Wyższe skoki uzyskasz też, korzystając z kickera w postaci fali, ale możesz skakać również na zatoce, przy czym pamiętaj, by woda była minimum do piersi, żeby zamortyzować ewentualne upadki
Najlepiej na chwilę przed osiągnięciem maksymalnej wysokości skoku. A jeśli nie wymierzysz, z dwojga złego lepiej chwilę później niż zbyt wcześnie. Pamiętaj, że przy wysokim skoku i dołożonym loopie wystrzeli cię jak z procy i poczujesz to również na barze. Długość lotu w poziomie dochodzi nierzadko do 100 m, więc musisz mieć dość dużo wolnej przestrzeni przed sobą. Na chwilę przed powrotem latawca do zenitu po loopie możesz puścić bar, by odkręcić linki i nie dopuścić do przeciągnięcia loopa. Lądowanie często odbywa się z wiatrem i przeważnie dość dynamicznie. Najwięcej kontuzji powstaje w trakcie złego lądowania po skoku lub gdy zostawisz deskę na nogach, ale postanowisz lądować na siedzeniu. Tu nie ma miejsca na myślenie, decyzja powinna być zerojedynkowa. Jeśli widzisz, że będzie problem z lądowaniem, odrzuć deskę. Jeśli decydujesz się pozostawić ją na nogach, musisz wylądować idealnie. A gdy już nauczysz się kręcić loopy, to przed tobą ewolucje z loopami. Na pytanie, kiedy najlepiej robić backrolle, bigairowcy odpowiadają: odkręcając backrollem linki, wychodząc z megaloopa. Ale to już zupełnie inna historia.
Big Air
Pamiętaj, że big air to sport naprawdę ekstremalny, więc najlepiej uczyć się go pod okiem profesjonalistów, i to specjalizujących się w tego rodzaju ewolucjach. Nieumiejętnie wykonane ewolucje grożą poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi.
Autor: Łukasz Michalina
